Ինեսա Գափոյանի բլոգ

Խաչատուրը լուռ մոտեցավ(պարզ) պատուհանի կիսաբաց փեղկին։(երկկազմ նախադասություն) Մութ էր(պարզ)։(անենթակա նախադասություն) Դրսից լսվում էր(պարզ) միայն հորդացած անձրևի աղմուկը։(երկկազմ նախադասություն) Ջրհորդանից թափվում էր(պարզ) պղտոր անձրևաջուրը…(երկկազմ նախադասություն)
Երևի այն երկրում էլ թխպոտ գիշեր է(բաղադրյալ), և անձրև է գալիս(պարզ), կամ էլ պարզկա գիշեր է(բաղադրյալ)՝ գարնան փայլփլուն աստղերով։(բարդ համադասական նախադասություն) Տեսնես հիմա ի՞նչ է անում(պարզ) նանին։(երկկազմ նախ) Երևի քուրսու վրա ոսպ է փռել(պարզ) և հոգնած աչքերով ջոկում է(պարզ) քարերը(անենթակա նախադասություն)։ Հանկարծ դռան հետևից ինքը կամաց կանչեր(պարզ). «Ես եմ, նանի, դուռը բաց(բաղադրյալ)»։(երկկազմ նախադասություն)
Տիկինն զգաց(պարզ), որ նա մտքերով հեռու էր(բաղադրյալ)։(բարդ ստորադասական նախ) Խաչատուրը, դողդոջուն ձեռքերը կրծքին, ակնդետ նայում էր(պարզ) ականակիր խավարին։(երկկազմ նախադասություն) Եթե Խաչատուրը այդ րոպեին գլուխը շրջեր(պարզ) և նայեր(պարզ) տիկնոջը, կտեսներ(պարզ) այնպիսի հայացք, այնպիսի աչքեր, որ կմոռանար(պարզ) ցնորքը։(բարդ ստորադասական նախադասություն) Բայց նա լուռ, անշարժ նայում էր(պարզ) խավարչտին գիշերին։(երկկազմ նախադասություն) Թվաց(պարզ)՝ լսեց(պարզ) շան խուլ կաղկանձ, և ասաց(պարզ).(բարդ համադասական նախադասություն)
— Ինչքա՜ն միանման են հաչում շները…(երկկազմ նախադասություն)